rzygotowanie do małżeństwa i życie rodzinnego obejmuje trzy etapy:
- przygotowanie dalsze – wychowanie w rodzinie i udział w katechizacji
- przygotowanie bliższe – katecheza przedmałżeńska roczna (lub skrócona – obejmuje 10 konferencji)
- przygotowanie bezpośrednie – katecheza przedślubna, odbywana po zgłoszeniu w biurze parafialnym zapowiedzi (obejmuje rozmowę w duszpasterzem oraz konsultację w poradni Życia Rodzinnego).
Narzeczeni winni zgłosić się u swego duszpasterza na trzy miesiące przed planowanym terminem ślubu i przedłożyć następujące dokumenty:
- metrykę chrztu z zapisem o przyjęciu sakramentu bierzmowania wystawioną nie wcześniej niż trzy miesięce przed zgłoszeniem się nupturientów do duszpasterza
- świadectwo ukończenia katechizacji w zakresie szkoły średniej,
- świadectwo ukończenia katechezy przedmałżeńskiej
W sytuacji małżeństwa konkordatowego (małżeństwa kanonicznego, które pociąga za sobą również skutki przewidziane w prawie polskim) narzeczeni zobowiązani są także przedłożyć w parafii w trzech egzemplarzach zaświadczenie od kierownika USC z miejsca zamieszkania jednego z narzeczonych. Zaświadczenie to jest ważne 6 miesięcy od dnia wydania (w dniu zawierania ślubu w kościele zaświadczenie musi być ważne). Zaświadczenia muszą być przedłożone kapłanowi w dniu rozpoczęcia formalności przedślubnych.
Zasadą jest, iż badanie kanoniczne narzeczonych przeprowadza się w parafii, w której małżeństwo ma być zawarte, czyli zasadniczo w parafii, w której jedno z narzeczonych posiada stałe lub tymczasowe zamieszkanie albo faktyczny miesięczny pobyt (kan. 1115). Należy mieć na uwadze, że faktyczne zamieszkanie w myśl przepisów prawa kanonicznego może nie być tożsame z urzędowym zameldowaniem osoby. Stąd też parafią uprawnioną do przeprowadzenia badania jest wyłącznie ta, na terenie której rzeczywiście mieszka przynajmniej jedno z nupturientów (a nie parafia urodzenia, chrztu lub pochodzenia). Dotyczy to także osób, które zamieszkują za granicą, nawet gdyby zawarcie małżeństwa miało mieć miejsce w Polsce. Jeśli narzeczeni mają słuszne powody, by zawrzeć małżeństwo w parafii innej niż parafia ich stałego lub tymczasowego zamieszkania albo miesięcznego pobytu, winni uzyskać zezwolenie własnego proboszcza lub ordynariusza miejsca.
